Ne zaman büyük bir Avrupa kentine gitsem, kıskançlığımdan ölüyorum. Çünkü çocuklar doğal olarak sanat, estetik ve tasarımın içine doğuyor ve büyüyorlar…

Geçen hafta Barselona’da Liceu Opera’sı önünde bir gün içinde altı yedi ayrı çocuk grubu gördüm. Yaşları 5-12 arasında değişen çocuklar öğretmenleriyle birlikte dünyanın en büyük klasik opera binalarından biri olan Barselona opera binasını gezmek için bekliyorlardı. (Bir opera binamız bile yok, Süreyya Opera(cık)’mızı saymazsak!)

Daha sonra şehrin değişik yerlerinde; Gotik bölgesinde, surlar önünde, Gaudi’nin Kont Güell için yapmış olduğu evin karşısında ve başka modern binalar önünde gruplar halinde gezen, resim çizen çocuklar ve gençler görmeye devam ettim. 5-6 yaşından itibaren çocuklar elele tutuşmuş, ikili sıralar halinde, öğretmenleri eşliğinde şehirde geziyor, şehirdeki dünya çapındaki önemli müzeleri, tarihi ve sanatsal yapıları ziyaret ediyor, ya da resmini çiziyorlardı.

  Bayıldım… Özendim…

Şehrin kendisi zaten sanat ve tasarım ile dolu ve bu çocuklar da doğal olarak sanatın ve tasarımın içinde yetişiyorlar. Sanat ve estetik bir ifade biçimi, bir iletişim aracı olarak var. Yeni gelen kuşaklar da bunun içinde doğmuş, bunu içselleştirerek büyüyorlar. Büyüyünce de ve burada yaşayarak gördüklerinin bir adım ötesinde işler yaratabileceklerdir eminim.

Bir büyük Avrupa kentinde doğmadığımız için, çocuklarımızı kendi çabalarımızla Pera Müzesi, Sabancı Müzesi ve İstanbul Modern gibi yerlerde yapılan sanat etkinliklerine götürmeye devam.  “Sanatın büyük sanayicilerin elinden sunulmasına karşıyım” diye konuşan genç ve çok akıllı bir kardeşimle yaptığımız bir tartışma geldi aklıma. Bu müzelerin yeni sanatçıları desteklemeleri çok iyi olur, kabul, ama dünya çapındaki sanatçılardan seçkiler de çocuklarımız, hatta bizim için çok iyi.  🙂

Öneri: 20 Nisan’a kadar Pera Müzesi’nde Picasso’nun seramikleriyle ilgili bir sergi var, en kısa zamanda biz gideceğiz, etkinliklerinde yer var mı diye bakın siz de.