Kış bizi kapalı yerlere hapsetmeye başladı. Bahar havasında sonbahar, sonbahar tadında başlayan kış, şimdi de dondurucu soğuklarla sürüyor. Bu hafta İstanbul’da verilen kar tatilinin çoğunda hava karsız ama son derece soğuk ve buzluydu. Biz de ev aktivitelerine verdik kendimizi…

Bugünkü aktivite anne ile dışarıda değil, evde ve babayla! Kızım evde babasıyla basit bir zaman makinasını yaptı: yani bir saat!

I do my clock (oyuncağın adı bu) çocuklar için teknololojik oyuncaklar da yapan bir firmanın ürünü. Kutunun içinden çıkan çarklar, zemberek ve zil, satin şeffaf kadranı içinde sırayla yerleşiyor. Talimatlar takip edilerek saat inşa ediliyor. Ve en son sonunda, arkasındaki kurma anahtarı ve sallanan sarkacı ile çıt çıt çalışan, çın çın öten tam bir saat oluyor. Ayrıca pili tak unut misali saatlerden değil, çalışsın diye her gün kurmak gerekiyor.

Pek çok çocuk gibi bizim kızımız da yapılandırma oyuncaklarını sever. Fakat gördüm ki, benim kızımın en çok hoşuna giden şey “saati yapmak” değil, “babasıyla birlikte saati yapmak”mış… 🙂 

Bizim çocuk 18.48’den 19.23’e kadar kitap okuduğunda toplam kaç dakika okuduğunu belki şimdi daha rahat hesaplar. 🙂

Saat çalışma masası üstünde, bugünlerde gündemde olan diğer şeylerin yanında yerini aldı. Elif Şafak’ın 7-14 yaş için çocuk  kitabı Sakız Sardunya da masada ve bugünlerde hep elinde…

Öneri: Yapılandırıcı oyuncaklardan saat hem çok sevimli, hem de işlevsel. Saatin hem nasıl çalışığını gözlemlemesi, hem de zamanın nasıl ilerlediğini ve bileşenlerini anlaması için.

Sakız Sardunya’yı çocuklara tavsiye ediyoruz, oldukça da sürükleyici. Hava soğukken daha mı çok okunuyor bu kitaplar!