İngilizce dersinde bizim çocuğa ödev konusu olarak sonbahar mevsimi çıkmış, bizimki çok üzülmüş!
“Ne oldu?” dedim,
“Sonbahar çok sıkıcı! En sevdiğim mevsimler içinde sonuncusu…” dedi. “Diğer mevsimlerde bir sürü eğlenceli şey var!”
“Hadi gel, sonbaharda bile, dışarıda eğlenceli bir şeyler vardır belki” dedim, birlikte parka gittik.
Önce biraz gözlem yaptık, “Dünyada her şey sürekli hareket halinde, bakalım parkta neler hareket halinde?” dedik.
Kargalar duruyordu,
ama karıncalar gitmişti…
Çamların yaprakları duruyordu,
ama pek çok ağacınki dökülmüştü…
Yaprakları duran bitkilerden, sert yapraklı olanların yapraklı yeşildi,
ama yumuşak olanlarınki renk değiştirmiş, sarı ya da kırmızı olmuştu…
Oyun parklarında hala çocuklar vardı,
ama piknik alanları ve banklar boşalmıştı…
Saat henüz 4:30’dü
ama hava kararmaya başlamıştı…
Sonra, biraz da eğlenelim dedik.
Küçüklüğünden beri (tüm çocuklar gibi) suda zıplamaya bayılır, bir su birikintisi bulduk.
“Ama bunlar yağmur çizmesi değil” dedi,
“Olsun, 3-5 zıplamayla bir şey olmaz” dedim, şap şap zıpladık…
Biraz da yaprak yığınlarının üzerinde faşır fuşur dolaştık…
Yerden biraz hazine topladı: kozalak, at kestanesi, sararmış yapraklar ve bir dal!..
Aklıma Neftali geldi, Hayalperest isimli romanın başkahramanı olan çocuk, o da etraftaki hazinelere karşı çok ilgili, çok dikkatli, ve büyük bir koleksiyoncuydu! Neftali, yani Pablo Neruda, toplamış, bizim çocuklar da toplasın…
Spor parkının yanından geçerken bizim çocuk biraz da spor yapacak, yapmazsa olmaz!
Dönerken sordum, “Ne dersin, sonbahar hala kötü mü?”
“Yok, güzel ama, en eğlenceli mevsimlerin arasında dördüncü sırada!…” 🙂
Öneri: 1.Sonbahar gözlemi yapmak için, çocuğunuzla yağmurlu bir havada parkta dolaşmak harika olabilir, biz de arada öyle yapıyoruz.
2. Hayalperest, büyük şair Pablo Neruda’nın çocukluğunu anlatan bir çocuk/ gençlik kitabı. Babası kızımıza yatarken okudu, ben de merak edip sonradan okudum. Biraz hüzünlü ama çok tatlı, içinde çok yaratıcı resimler de var. Neruda’nın çocukluğunda bir dönem, sahip olduğu adalet, naiflik ve gözlem yeteneği Pam Munoz Ryan tarafından şiirsel bir şekilde anlatılmış. Bize hediye eden Dilek arkadaşıma teşekkür eder, size de tavsiye ederim. 🙂